Wystawa – Jolanta Antecka
W piątek 25 maja 2018
w Galerii Jednej Książki
w Bibliotece Głównej ASP otwarto wystawę:
Jolanta Antecka
KRONIKA ŻYCIA ARTYSTYCZNEGO KRAKOWA
W piątek 25 maja 2018 w Galerii Jednej Książki w Bibliotece Głównej ASP otwarta została wystawa Jolanty Anteckiej Kronika życia artystycznego Krakowa. Wystawa jest drugą z jubileuszowego cyklu zorganizowanego przez Galerię na 200-lecie ASP w Krakowie pod hasłem Sztuka pięknego opowiadania o sztuce. Wystawa potrwa do 12 lipca 2018, można ją oglądać w godzinach otwarcia Biblioteki.
Jolanta Antecka, historyczka sztuki, dziennikarka; urodzona w Zakopanem, ukończyła tamtejsze Liceum im. Oswalda Balzera; w latach 1961-1967 studiowała na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od drugiego roku studiów współpracowała z krakowskimi oddziałami czasopism studenckich „Politechnik” i „Nowy Medyk” oraz radiowęzłem Politechniki Krakowskiej; pisała do Kolumny Studenckiej „Dziennika Polskiego”, którą opiekował się Maciej Szumowski. W maju 1967 roku rozpoczęła trwającą prawie pół wieku pracę w „Dzienniku Polskim”, z którym związała swe życie zawodowe. Początkowo pracowała w dziale miejskim, gdzie od Władysława Szydłowskiego, przedwojennego reportera „Ilustrowanego Kuriera Codziennego” uczyła się podstaw dziennikarstwa, zwięzłości oraz dyscypliny słowa. Dwa lata później przeszła do działu kultury, którym kierowała Krystyna Zbijewska. Na początku lat 70. należała do założonej przez Stefana Pappa Sekcji Krytyki i Informacji Plastycznej przy Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich w Krakowie, przyznającej nagrody i organizującej wydarzenia artystyczne (m.in. Wernisaż u Szadkowskiego), rozwiązanej wkrótce za zbytnią samodzielność. Następnie pracowała w dziale reporterów, reportażu oraz oddziale terenowym w Nowym Sączu. W 1981 roku redagowała „Głos Plastyków”, dodatek do „Dziennika Polskiego”. W 1982 roku podczas weryfikacji dziennikarzy po stanie wojennym otrzymała zakaz pracy oraz publikowania w tytułach wydawanych przez koncern Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa-Książka-Ruch”. Od 1982 roku pracowała w wydawanym przez ZSL tygodniku „Wieści”. W 1989 roku powróciła do „Dziennika Polskiego”. Przez blisko pół wieku swoimi regularnie publikowanymi informacjami o wystawach stworzyła kronikę życia artystycznego Krakowa. W latach 1999-2001 prowadziła Galerię Rzeźby „Dziennika Polskiego”, noszącą nazwę „Wielopole 1”; zorganizowała w niej kilkanaście wystaw, wśród których miały miejsce udane debiuty absolwentów ASP w Krakowie. W latach 1969-1981 oraz po 1989 roku otrzymała wiele nagród i wyróżnień za reportaże i publicystykę. W 2008 roku została laureatką nagrody Phil Epistemoni – Przyjacielowi Nauki, przyznawanej przez Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Krakowa dziennikarzom specjalizującym się w relacjonowaniu problemów nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce. Jury nagrody doceniło jej zaangażowanie w prezentowaniu życia artystycznego Krakowa i Małopolski oraz systematyczną współpracę z krakowską Akademią Sztuk Pięknych i promowanie młodych uzdolnionych twórców. Jolanta Antecka znana jest z niezwykle przyjaznego stosunku do środowiska artystycznego, a zwłaszcza ASP w Krakowie. Z wieloma artystami łączyły ją i łączą wieloletnie więzy przyjaźni. Niemal przez cały okres zawodowej kariery pracowała w Pałacu Prasy, siedzibie przedwojennego „IKC-a”, a po drugiej wojnie światowej „Dziennika Polskiego. Oprócz codziennych relacji z bieżących wydarzeń artystycznych i wielu tekstów zamieszczanych w katalogach wystaw pisywała większe artykuły oraz felietony. Jest współautorką książki Teodora, moja miłość: życie codzienne Jana i Teodory Matejków, opublikowanej w roku 2014 nakładem Wydawnictwa Bosz. W 2006 roku została honorowym członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Współpracowała z Międzynarodowym Biennale, a później Triennale Grafiki w Krakowie. W uznaniu zasług otrzymała Medal 40-lecia Międzynarodowego Triennale Grafiki. Uczestniczy w jury licznych konkursów i nagród, m.in.: Nagrody im. Witolda Wojtkiewicza, Najlepszej Grafiki Miesiąca czy Marki Radia Kraków.
Jadwiga Wielgut-Walczak
Dziennikarskim piórem o sztuce
Druga jubileuszowa wystawa przygotowana przez Galerię Jednej Książki na 200-lecie Uczelni w ramach cyklu Sztuka pięknego opowiadania o sztuce, pokazuje mistrzowską formę krótkich relacji prasowych, poświęconych życiu artystycznemu naszego miasta. Ich autorką jest niezwykle zasłużona w tej dziedzinie, znana powszechnie w Krakowie, wybitna wieloletnia dziennikarka „Dziennika Polskiego” – redaktor Jolanta Antecka.
Czytelnicy najpopularniejszej krakowskiej gazety codziennej przez czterdzieści kilka lat byli na bieżąco informowani o wszystkich ważnych wydarzeniach artystycznych, mających miejsce w galeriach, muzeach i innych instytucjach związanych ze sztuką, wśród których jakże istotną rolę odgrywała zawsze Akademia Sztuk Pięknych imienia Jana Matejki. Jubileusz najstarszej polskiej szkoły plastycznej jest znakomitą okazją do podkreślenia zasług Jolanty Anteckiej w zakresie promowania twórczości artystów związanych z Akademią studiami lub pracą pedagogiczną, a także wyrażenia słów podziwu i wdzięczności, zarówno za sposób uprawiania przez nią dziennikarskiej profesji, jak też niezmiennie przyjazne i pełne żywego zainteresowania nastawienie wobec samych twórców. Zagadnięta ostatnio na ten temat Pani Redaktor stwierdziła po prostu: Umówiłam się ze sobą, że nie będę malarza uczyła malować – skoro Akademia tego nie zrobiła, to tym bardziej ja nie będę się bawiła w pokazywanie złego malarstwa. Opisując zatem i komentując to, co dobrego i godnego uwagi w krakowskiej sztuce minionego półwiecza się działo, stworzyła prawdziwą kronikę życia artystycznego, pulsującego pod Wawelem barwną mozaiką wystaw, spotkań, dyskusji i deklaracji, konkursów i nagród, październikowych inauguracji akademickich i czerwcowych pokazów prac studenckich oraz dyplomów, debiutów i wreszcie jubileuszy.
Imponujący dorobek redaktor Anteckiej, obejmujący oprócz tysięcy krótkich relacji publikowanych na łamach „Dziennika Polskiego”, także większe artykuły czy felietony, czeka na zebranie i opracowanie. Kwerenda przeprowadzana na użytek wystawy w Galerii Jednej Książki nie była łatwa. Z założenia ograniczona została do wybrania i wskazania zaledwie pewnej grupy „wycinków”, aby na ich przykładzie pokazać, z jakiej klasy dziennikarstwem mamy do czynienia. Wśród swoich mentorów i nauczycieli zawodu Jolanta Antecka zawsze wymieniała Władysława Szydłowskiego i jego słynną wskazówkę: Jak się wieża mariacka zwali, możesz napisać kartkę. Resztę pisz na pół strony. Trzeba przyznać, że zasadę tę doprowadziła do perfekcji. Zwięzłe a zarazem czytelne i wyczerpujące informacje, skreślone pełnym werwy piórem, nie stroniącym od wyraźnego komentarza, ukrytego często w formie błyskotliwej puenty – dają świadectwo zarówno świetnej znajomości tematu, jak i mistrzowskiego władania językiem ojczystym przez uważną obserwatorkę wydarzeń artystycznych. Przyglądając się tekstom sygnowanym (an) nie zapominajmy w jak krótkim czasie powstawały: pisane były na bieżąco, drukowane niemal codziennie, a czasami po kilka w jednej edycji gazety, zawsze odpowiednio do rytmu opisywanych zdarzeń. Pytanie o to, kiedy zdążyła je przygotować, redaktor Antecka kwituje uśmiechem: cóż, z wystawy trzeba było przejść do redakcji..
Ostatnia dekada jej zawodowej aktywności przypadła na okres gwałtownego rozwoju nowych mediów i ich dominacji w Internecie w zakresie dostarczania szybkiej informacji, co w konsekwencji odbiło się na kondycji tradycyjnych gazet. Kronika krakowskiego życia artystycznego, zbudowana przez lata na Wielopolu tekstami Jolanty Anteckiej zamyka zatem pewną epokę w dziejach prasy codziennej, pozostając jednak ważnym i aktualnym drogowskazem dla utrzymania dawnych dziennikarskich standardów, zwłaszcza w przypadku relacji poświęconych sztukom pięknym.
Zamieszczone w katalogu reprodukcje relacji prasowych Jolanty Anteckiej są zaledwie ułamkiem jej twórczego dorobku. Wybór „wycinków” pomija chronologię, nie jest i nie może być w najmniejszym stopniu reprezentatywny dla działalności poszczególnych instytucji współtworzących kształt życia artystycznego w Krakowie. Zgodnie z założeniami programowymi Galerii Jednej Książki akcentuje idee, podpowiada i wskazuje pewne zagadnienia, podsuwa przykłady. Dzisiaj zaprasza do otwarcia i przejrzenia szpalt krakowskiej gazety codziennej, na których przez dziesięciolecia obecne były świadectwa wydarzeń artystycznych, uchwycone niezrównanym piórem Jolanty Anteckiej.
